• شاه:
• رئیس مملکت بود و بالاترین مقام سیاسی و اجرایی کشور محسوب میشد.
• مسئول حفظ امنیت و نظم کشور و برقراری عدالت در سراسر سرزمینها بود.
• او باید در مسائل داخلی و خارجی تصمیمگیری میکرد و بر امور اقتصادی، اجتماعی و نظامی نظارت داشت.
• در جنگها، شاه به عنوان فرمانده کل ارتش عمل میکرد و مسئولیت جنگها را بر عهده داشت.
• وزیر بزرگ (وزیر اعظم):
• وزیر بزرگ، بهعنوان مشاور اصلی و نزدیکترین فرد به شاه، به اجرای تصمیمات شاه کمک میکرد.
• مسئول برنامهریزی و سازماندهی امور اداری و اجرایی کشور بود.
• نظارت بر کار دیگر وزرا و مقامهای دولتی و رسیدگی به امور مالی و اقتصادی کشور جزو وظایف او بود.
• در برخی موارد، وزیر بزرگ میتوانست نقش فرمانده نظامی را در جنگها نیز بر عهده بگیرد.
• فرماندهان نظامی:
• رهبری ارتش را بر عهده داشتند و مسئول اجرای دستورات شاه در زمینههای نظامی بودند.
• وظیفه آنها دفاع از مرزها و مقابله با دشمنان خارجی بود.
• فرماندهان باید نظم و انضباط نظامیان را حفظ میکردند و برای آمادگی رزمی نیروهای خود برنامهریزی میکردند.
• در صورت نیاز، آنها میبایست به برنامهریزی جنگها و رهبری نیروها در میدان نبرد میپرداختند.